Wat is Gestalttherapie?
Gestalttherapie vindt in 1940 zijn oorsprong in Amerika wanneer Fritz Perls, en anderen het boek: Gestalt Therapy. Exicement and growth in the human personality uitbrengen.
Het accent van gestalttherapie ligt op de waarneming van de voortdurende wisselwerking van persoon en omgeving. Als uitgangspunt wordt daarbij genomen dat een mens een onlosmakelijk onderdeel vormt van zijn omgeving. Een omgeving die bestaat uit bijvoorbeeld gezin, werk, vrienden en de rest van de wereld. Voor ieder mens komt het hebben van contact met die omgeving voort uit een levensbehoefte. Zonder contact is er geen leven en geen groei.
Gestalttherapie is een actieve en ervaringsgerichte vorm van psychotherapie. Dat betekent dat de focus tijdens de therapie naast de inhoud van het probleem ook ligt op hoe de client zijn probleem ervaart. Welke betekenis heeft het probleem voor hem en hoe gaat hij ermee om. Deze aandacht voor de ervaring van de client wordt in Gestalttherapie ook wel “gewaarzijn” genoemd. De therapeut helpt de client het gewaarzijn van zichzelf en zijn omgeving te vergroten.
Voorbeeld: Wat ervaart een man in zijn rol als vader?
En hoe ervaart deze man zijn vaderrol als hij met vrienden in de kroeg staat?
Wat is er anders voor hem?
Gestalttherapie is dus een vorm van psychotherapie, waarbij contact maken centraal staat.
Contact met jezelf en contact met je omgeving.
